Oplotem myśli po najświeższy listek
Uściskiem treści ciężaru gałęzi
Kraj mój Ojczysty w pniu skali żałobnej
Chórem tragicznym w okowach zadumy

Gromadząc ludzkość przyciąga ocean
Okno ogrodu pieśni Miłosierdzia
Treść roztopiona po krańce wieczności
Niebiańskim światłem rozchwiewa obłoki