27 czerwca parafia w Domaradzu obchodziła odpust parafialny ku czci Matki Bożej Nie­usta­jącej Pomocy. Mszę Świętą w Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy odprawił wikariusz generalny diecezji przemyskiej, ks. prał. Wacław Partyka.

Odpust parafialny jest ważnym przeżyciem dla współnoty parafialnej. Po spełnieniu odpowiednich warunków można bowiem uzyskać wtedy odpuszczenie grzechów. Odpust (łac. pobłażliwość, dobrotliwość, łaskawość) jak naucza Kościół "jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzonej już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych. Odpust jest cząstkowy albo zupełny zależnie od tego, czy od kary doczesnej należnej za grzechy uwalnia w części czy w całości."

Pierwszy znany odpust został udzielony w 1019 r. i związany był z pielgrzymką do jednego z sanktuariów. Potem można było uzyskać odpust poprzez udział w wyprawie krzyżowej, natomiast od roku 1300, poprzez nawiedzenie grobu św. Piotra w Rzymie. W wieku XIV papież Klemens VI wydał pierwszy dokument, w którym ogłosił uporządkowaną naukę Kościoła o odpustach. Odpusty były są związane z różnego rodzaju dobrymi czynami ze strony człowieka, który pragnie w ten sposób skrócić kary, jakie zaciągnął wskutek swoich grzechów.

W Domaradzu uroczystą sumę odpustową odprawił ks. prałat Wacław Partyka, wikariusz generalny diecezji przemyskiej. We Mszy Świętej wzięło udział wielu mieszkańców Domaradza, oraz uczestnicy oazy, która właśnie przybyła do Domaradza.

Odpustowi tradycyjnie towarzyszyłą także zewnętrzna otoczka w postaci licznych kramów z zabawkami i słodyczami.

Uroczysta msza święta

Kramy towarzyszące odpustowi