Najważniejszym działaniem ograniczającym szkodliwość ślimaków jest stwarzanie niesprzyjających warunków do ich rozwoju i bytowania poprzez;

• osuszanie terenu w pobliżu upraw;
• wykaszanie rowów i zarośli, które są siedliskiem ślimaków;
• usuwanie chwastów z plantacji i resztek pożniwnych po zbiorach;
• usuwanie z otoczenia upraw przedmiotów mogących być ich kryjówkami np. deski , stosy kamieni, gruzu czy wyplewione chwasty;
• częste spulchnianie wierzchniej warstwy gleby podczas słonecznej pogody poprzez bronowanie, grabienie, motyczenie;
• przyspieszenie terminu siewu, sadzenie silnej i zdrowej rozsady;
• wykonywanie orek zimowych;

Metody zwalczania ślimaków

1.Wyłapywanie

Za pułapki mogą służyć deski, stare dachówki itp. położone w zacisznym miejscu, pod które wkłada się na przykład liście kapusty lub łopianu, resztki ziemniaków, marchwi albo otręby ( można też na talerzykach kłaść środki ślimakobójcze ) . Zwabione w te miejsca ślimaki należy systematycznie zbierać i niszczyć. Miejsca na których ustawione są pułapki, powinny być stale wilgotne, dlatego wskazane jest zalewanie ich co jakiś czas wodą . Dobra przynętą jest też piwo i rozpuszczone drożdże. Umieszczamy je w słoikach wkopanych w ziemię.

2. Stosowanie nawozów mineralnych

W niektórych uprawach, zwalczanie ślimaków można połączyć z nawożeniem, używając wapna niegaszonego lub superfosfatu (w dawce uzależnionej od potrzeb nawozowych roślin). Wysiewa się je wieczorem, kiedy ślimaki zaczynają wychodzić z kryjówek. Nawozy można rozsypać na grządkach i ścieżkach, dwukrotnie, w odstępie jednej godziny, przy bezdeszczowej pogodzie. Ślimaki podczas kontaktu z tymi substancjami giną w wyniku odwodnienia organizmu. Należy również pamiętać, aby nie rozsypywać tych nawozów bezpośrednio na rośliny uprawne.