2 kwietnia 2005 roku, w wigilię Święta Miłosierdzia Bożego które ustanowił, odszedł do Pana Jan Paweł II, największy z rodu Polaków, Wielki Papież.

Nasza Mała Ojczyzna, składająca się z trzech sołectw: Barycz, Domaradz i Golcowa w roku 1999 nadała uchwałą Rady Gminy Honorowe Obywatelstwo Gminy Domaradz Janowi Pawłowi II. 7 czerwca 2000 roku, w roku jubileuszowym, 7 radnych wspólnie z księdzem, miało zaszczyt osobiście wręczyć na placu Świętego Piotra akt nadania Honorowego Obywatelstwa Jego Świątobliwości Janowi Pawłowi II.Oto jak relacjonował to wydarzenie jeden z jego uczestników:

Około godziny 10:00 siedmiu radnych, z Wójtem i Przewodniczącym Rady Gminy Ryszardem Wesołowskim oraz Ks. Proboszcz Parafii Barycz podeszło do sektora tuż obok tronu na którym, w czasie audiencji siedzi Ojciec Św. Lecz nawet tu, tak blisko Ojca Św., nie było jeszcze przesądzone czy spotkanie z Janem Pawłem II nastąpi. Wszyscy czekaliśmy w wielkim napięciu, czas biegł szybko a my czekaliśmy kiedy to nastąpi. Po audiencji generalnej wraz z innymi grupami oczekującymi na ten sam zaszczyt co my, podeszliśmy, przeprowadzeni przez ochronę pod stopnie podestu na którym siedział papież. To naprawdę trudno opisać co dzieje się wtedy z człowiekiem, gdy patrzy na plac św. Piotra i za chwilę ma podejść do Następcy Chrystusa na Ziemi, do człowieka dla którego nawet niewierzący czują szacunek i poważanie. 

Nastała ta chwila, z całą pewnością dla wszystkich najważniejsza w życiu, po kolei podchodziliśmy do Ojca Świętego. Najpierw Wójt razem z Przewodniczącym Rady Gminy niosąc oprawioną w skórę z tłoczonymi złotymi literami uchwałę nadającą Honorowe Obywatelstwo. Następnie szedł Ks. Proboszcz, za nim Radni Adam Bocek i Stanisław Mikoś niosący duży bochen chleba, za nimi podchodzili radni Wiesław Wnęk i Robert Gibała niosąc obraz przedstawiający stary, zabytkowy kościółek w Domaradzu, na końcu niosąc książkę o miejscowości Domaradz szedł radny Władysław Herbut.

Całe spotkanie z Ojcem Św. trwało może 10 minut, ale wrażenie jakie ono wywarło na wszystkich jego uczestnikach było tak ogromne, że reszta grupy nazwała tych szczęśliwców ludźmi w stanie szoku, i tak było w istocie. Z całą pewnością to wydarzenie pozostanie żywe w mojej i z pewnością nie tylko mojej pamięci do końca życia.

Ojczyzna nasza pogrążyła się w żałobie po stracie wielkiego swojego Syna, który był następcą Świętego Piotra. Tej straty nie wyrażą słowa. Jego pontyfikat to służba Chrystusowi a mocą Chrystusa służba człowiekowi i całej ludzkości.

Odszedł od nas Nasz umiłowany Ojciec Święty, Honorowy Obywatel Naszej Gminy. Żegnamy Cię Ojcze ... Ty nauczyłeś nas jak żyć, jak kochać a w końcu jak umierać. Świat bez Ciebie nigdy już nie będzie taki sam. Nigdy Cię nie zapomnimy, zawsze będziemy Cię kochać, na zawsze pozostaniesz w naszych sercach.